انسان، موجودی کمالطلب بوده و یکی از راههای رسیدن به کمال، کسب عزتنفس است. عزتنفس از موضوعات کلیدی در زندگی هر انسانیست که در موفقیتها و شکستهای وی تأثیر مستقیم داشته و عامل ارزیابی و ارزشیابی مداوم شخص نسبت به ارزشمندی خویش و کارایی مفید برای خود و جامعه است. در تبیین مسئله عزتنفس، دو رویکرد مطرح است. یکی رویکرد روانشناسانه که عزتنفس را یکی از پایههای اساسی شخصیت آدمی و باعث رسیدن انسان به افتخار و سربلندی میداند. از نگاه روانشناسان، با توجه به ارزشمندی وجود انسان، هر آنچه موجب ارزش، پیشرفت و موفقیت او باشد، عامل ارتقاء عزتنفس است. رویکرد اسلام، رویکرد دیگریست که با نگرشی خدامحور، راه کسب عزتنفس را تأیید الهی معرفی کرده و عامل اصلی در این راه را تقوا میداند. در نهایت، امور محیطی و مادی را تنها ابزار و وسایل کمکدهنده برای نیل به اوصاف برمیشمارد. تعارض این دو دیدگاه در برخی از ابعاد منجر شد تا در این مقاله با روش اسنادی و توصیفی-تحلیلی، مفهومشناسی عزتنفس، اهمیت آن، راههای کسب این مهارت و عوامل تقویت آن از دیدگاه اسلام و روانشناسی بررسی شود.